नुकताच मी विविधभारती वरती एक phone in कार्यक्रम ऐकला. त्यातले काही अफलातून संवाद:-
१)
caller: (गाणं सांगतो. सांगताना मागे prompting केल्याचे आवाज.)
निवेदिका: तुमच्या मागून बराच आवाज येतोय. खूप लोकं जमलेली आहेत वाटतं.
ca: नाही, माझी बायको आहे फक्त.
नि : (give up) अच्छा. बरं बरं......
{मी : (हसून हसून give up)}
त्याच फोन मधला हा पुढचा संवाद
नि: काय करतो तुमचा भाऊ?
ca:गुरांचा दवाखाना आहे त्याचा.
नि : (उगाच काहीतरी बोलायचं म्हणून) हो ना, आसपास खूप शेतकरी असल्यामुळे सारखी गरज पडत असेल ना?
{मी: (आता शेतकरी स्वतःच्या इलाजासाठी गुरांच्या doctor कडे का जाईल हे न कळल्यामुळे क्षणभर संभ्रमात. नंतर शेतक-याच्या गुरांचा point लक्षात आल्यावर उलगडा. उलगडा झाल्यावर give up)}
दुसरा call
ca: ... आज तुम्हाला दोन महिन्यांनी परत फोन केला आहे.
नि : हो ना. खरंच तुमचं कौतुक केल पाहिजे. कारण इथे तेच तेच लोक फोन करतात. (बाई, हे असं सांगायचं नसतं) तुम्ही स्वतःवरच निर्बंध घालून घेतलेत हे फारच चांगलं केलंत. म्हणजे दोन महिने तुम्ही इथे फोन नाही करायचा असं स्वतःहून ठरवलत याबद्दल आभारी आहे.
{मी: (निवेदिकेचं हे मत ऐकून महाप्रचंड give up.. यानंतर मी कार्यक्रम ऐकणं बंद केलं.)}
(by the way, ह्या वरच्या इसमाने "मला जुनी गाणी आवडतात " असं सांगून "जिंदा" पिक्चर मधलं "जिंदा हू मैं" ह्या गाण्याच्या "remix" ची फर्माईश केली होती. आता तुमची पाळी, give up ची!!!)
Tuesday, September 09, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
3 comments:
Artha arthi kahi kallela nahiye....whats so funny about this blog?
LOL... good one.. btw thanks for the comments on my blog. Please see if my reply makes sense.
He He..... Ekdam sahi.
Post a Comment