हुश्श्श...

वर्षभर एका exam साठी कुथ कुथ कुथल्यावर , आणि ती exam संपल्यावर अस्सच वाटतं. पण UPSC च थोडसं वेगळं आहे. तुम्ही हुश्श करेपर्यंत पु्ढचा अभ्यासाचा डोंगर तयार असतो. उपसा तिच्यामायला!! आत्तापर्यंत फक्त सम्राट अशोकनं कुठल्या दगडावर काय काय कोरून ठेवलंय हे लक्षात ठेवायला लागायचं. आता mains (जर prelim clear झालो तर) मधे ते त्याने तसं का लिहिलं हे पण लक्षात ठेवायला लागणार!!
पण आता रिंगणात उतरलोच आहे तर मागे येऊन चालत नाही. ते कुठ्ल्याशा soft drink चं घोषवाक्य (caption ला दुसरा शब्द सापडेना मला) आहे ना, "डर के आगे जीत है.. " फक्त असं म्हणून ते actors लगेच ते पेयं घश्याखाली ओततात. तिथे exam मधे घशाला कोरड पडल्यावर काय करायचं ते सांगत नाही कुणी!! गेल्या रविवारी UPSC ची prelim दिली तो एक अगदी नवा अनुभव होता. ’marwari commercial college and high school" असं भारदस्त नाव सांगणा-या अत्यंत जुनाट शाळेत नंबर लागला होता. तिथे पार उकडीचा मोदक झाल्यावर (उकडीचे मोदक उकडूनच करतात ना? नसल्यास कोटी फुकट गेली असं समजून पुढे वाचा..) मी बाहेर आलो, मी select होईन का नाही हे नक्की सांगता येत नव्ह्तं, म्हणजे अजूनही सांगता येत नाहीये..
पण घरी आल्यावर मी शांतपणे विचार केला. मागच्या वर्षाचा. नक्की काय मिळवलं (असलच तर) आणि काय घालवलं याचा. लौकिक अर्थाने बघायचं झालं तर दुस-या यादीत ब-याच गोष्टी येतील. म्हणजे, आयुष्यातल्या उमेदीच्या काळातलं एक वर्ष, मागच्या M.tech ची दोन वर्षं, शिवाय घरच्यांची आधी थोडीशी ह्या वेगळ्या वाटेबद्दलची नापसंती इत्यादी.
पण हे एकच वर्ष असं होतं की I was doing exactly what I wanted to!!
गैरसमज नसावा. मी B.E. केलं, IIT Kanpur मधून M.Tech केलं ते मला आवडलं नाही असं नाही. पण ते मला सहज मिळालं आणि मिळाल्यावर ते आवडायला लागलं. This time it was my choice, and on my terms!!
UPSC च्या अभ्यासाने बाकी माहित नाही, पण मला एक चांगला भारतीय बनवलं आहे. I am not a man who wears his patriotism on his sleeve, पण काही वर्षांपुर्वी जी मानसिकता होती, की आपल्याला काय करायचंय कुठलंही सरकार आलं तरी, गप गुमान नोकरी करायची आणि कुटुंबाची काळजी घ्यायची, बास्स्स्स!! ती मात्र पार बदललली आहे. म्हणजे अजुनही वरच्या वाक्यातले शब्द तेच आहेत, फक्त कुटुंबाची व्याख्या मात्रं खूप विस्तारली आहे!!!